Update, d.d. 30 juni 2006

Lieve mensen

Oranje ligt eruit en het gewone leven kan weer verder gaan. Herman was en ik denk net als velen van jullie diep teleurgesteld in de laatste wedstrijd Nederland-Portugal. Je blijft toch tot het laatste moment hopen op een wonder. We zullen nu nog wel af en toe naar een wedstrijd kijken, maar de lol is er wel van af.
We zitten nu ruim 4 maanden op het eiland en hebben nu ook onze vierde verhuizing achter de rug.
Na diverse dreigingen hebben we besloten om niet meer in dat huis te blijven. De steun, die we kregen van de huurcommissie (en mocht het echt misgaan ook van de politie) was voor ons geen aanleiding om het zover te laten komen. Toen de eigenaar ook nog eens het hele verhaal begon te verdraaien en tot slot nog een opmerking maakte in de zin van, bewijs maar eens dat die spulletjes van jullie zijn die in mijn kelder staan, was voor ons de druppel. Met dit soort praktijken en mensen willen we niets te maken hebben.
Ondertussen hebben we de container ingepakt en die staat nu naast ons huis op Sabal Palm. Wijzelf zitten voor een aantal weken in een resort, totdat we in ons huis kunnen.
Als alles goed gaat, kunnen we over ruim 2 weken weer verhuizen naar ons eigen huis.
Er wordt op dit moment heel druk gewerkt om het zover te krijgen, dat we er kunnen wonen. Het zal niet helemaal af zijn, maar koken, douchen en slapen, dat moet wel lukken. Het valt ons op, dat onze katten zich ook iedere keer makkelijk aanpassen aan een nieuwe situatie. In Haaksbergen schrokken ze al, als de deurbel ging. Nu stijgt een vliegtuig op naast het resort en ze blijven gewoon op de bank liggen.
Het resort is van alle gemakken voorzien. TV, balkon en zwembad. We zitten tussen het vliegveld en de zee. Een bijzondere ervaring. ’s Ochtends gaan hier de boten met duikers voorbij om uit te varen voor een nieuwe duikervaring. Aan de andere kant stijgen vliegtuigen op om mensen naar hun bestemmingen te brengen.
We zitten hier op een vakantie-eiland waar alle dagen wel iets te doen is. De kroegen zijn iedere dag open en alle vermakelijkheden voor de toeristen gaan 7 dagen per week door. Het is one happy eiland.
Tussen 12.00 en 14.00 uur zit bijna alles dicht en daar moeten we nog wel aan wennen. De mensen hier maken redelijk lange dagen en gezien de temperatuur waarin sommigen moeten werken, is het ook best hard werken. De lonen liggen voor een gemiddelde baan laag. Zo verdient een bouwvakker of iemand in de horeca rond de 10 gulden per uur. Dat is ongeveer 4,50 euro per uur. Het levensonderhoud daarentegen is bijna gelijk als in Nederland. Zo zijn de standaard boodschappen als brood, melk e.d. even duur. Bepaalde producten zijn goedkoper, andere weer duurder. Wij hebben nu ook een prijsopgave gehad van aansluiting TV, telefoon en internet. Nou, die prijzen liggen hoger dan in Nederland.
Het vervoer hier op het eiland is een ware happening. Alles wat nog rijdt wordt ook nog gebruikt. Wijzelf hebben een auto uit het jaar 1992. Het maakt niet uit of je wel of geen verlichting hebt. Een knipperlicht wordt nauwelijks gebruikt, alles rookt of maakt lawaai. Mensen, dieren en goederen zitten gewoon in de achterbak van een pick-up. Kinderen liggen of zitten zonder gordel in de auto of achter op een motor. Dit eiland is een paradijs voor motorrijders. Geen helm, geen beschermende kleding, gewoon lekker met een korte broek en teenslippertjes motorrijden, dit is in Nederland niet meer denkbaar. De brommer, scooter, maar ook de fiets worden hier veel gebruikt. Verkeersregels? Ja, ze zijn er wel, maar het is altijd wel een beetje uitkijken, al is men hier in het verkeer ook vriendelijk en rijden de meeste mensen langzaam. Vooral ’s avonds moet je rekening houden met dieren, die op de weg lopen of liggen, of gewoon mensen die dronken achter het stuur zitten (die willen nog wel eens uitwijken).
Controle op alcohol kennen ze niet. Wel op de belasting, je moet hiervoor dan ook een sticker op je kenteken hebben en verzekeringspapieren van de auto.
Voor de mountainbikers hebben we hier ook geweldige routes om te fietsen en zoals we nu zelf weten, kan je hier op de vroege ochtenden en avonden heerlijk wandelen.
Het huren van een boot of bootje is hier ook te regelen. Je kan eventueel zelf varen, maar er zijn ook mogelijkheden genoeg om je eens lekker rond te laten varen en dan ergens te stoppen om te snorkelen of te zonnen. Een alles inclusief vaart kan natuurlijk ook met een hapje en een drankje en dan maar genieten van alles wat het eiland te bieden heeft.

Het uitgaansleven is wat beperkt, maar zeker niet minder leuk en ook niet duur. Happy hours zijn er elke dag van de week wel ergens op het eiland. Ook zijn er enkele plekken, waar lokalen graag samenkomen voor een hapje, drankje en natuurlijk muziek. Dat gebeurt dan op de zondagmiddag. Ook blijkt, dat hele families op vooral feestdagen, te vinden zijn op een of ander strandje met de halve huisraad. BBQ aan en dan lekker kletsen met elkaar met op de achtergrond muziek vanuit hun autoradio.
Momenteel is het hier laag seizoen, dus een goedkopere tijd voor vlucht en verblijf op Bonaire. Vliegmaatschappij KLM heeft nog steeds alleenrecht voor directe vluchten naar Bonaire vanuit Europa en dat is jammer. Indirect (via Curacao met een andere maatschappij) is ook een mogelijkheid. De binnenlandse vluchten zijn niet duur. Het is hier heel normaal, dat mensen van Bonaire een dagje gaan winkelen op Curacao.
Zie het maar als een dagje Amsterdam. Bonaire is erg afhankelijk van de import en dat is goed te merken.
Momenteel zijn er bijvoorbeeld veel bouwactiviteiten op het eiland en zie je regelmatig, dat leveranciers van cement een tekst aan de deur hebben hangen met “no tin cement”, m.a.w. “er is geen cement”. En dat is lastig voor de aannemers, maar ook voor de leverancier van de stenen. Die worden nl. hier op het eiland gemaakt.

Nu nog even over onze plannen;
Over enkele weken komen we eindelijk op onze eigen plek en we gaan ervan uit, dat we ons snel thuis gaan voelen, want we denken, dat we dit echt nodig hebben. Het is ook daarom, volgens ons, dat we ons nog niet op ons gemak voelen en zeker niet thuis. Dat heeft de afgelopen tijd ons nogal eens parten gespeeld. Maar goed, het eind is in zicht.
Zoals reeds genoemd, schiet het nu echt op en komen zelfs de kleuren aan de buitenkant al tevoorschijn al is dat niet de definitieve kleur. Dat wordt een echte traditionele kleur, savonet genaamd. Kerki di Playa (een bekend kerkje in Kralendijk) heeft ook die kleur. Daarover waren we het ook snel eens.
De kleur voor binnen wordt wat licht van kleur, dit omdat de ramen en deuren nogal veel daglicht wegnemen door hun shutters.
De keuken en badkamer voor het linkerappartement ( het gedeelte waar we over enkele weken al gaan wonen) krijgen langzamerhand ook hun uiteindelijke aangezicht, al zijn ze daar nog volop mee bezig. Het elektrische gedeelte wordt helemaal afgerond, dit i.v.m. het keuren hiervan door WEB(de leverancier van water en elektriciteit). Momenteel zijn we ook bezig enkele elektrische apparaten aan te schaffen voor beide appartementen, zoals koffiezet apparaten, TV’s, plafondfans, radio’s, koelkasten, magnetrons, e.d. .
Maar het is nogal lastig hier met de verschillende voltages. WEB levert hier 110V, maar ook 220V in 50Hz.
En die Hz is het probleem. Europa is 50Hz, Amerika is 60Hz. Het schijnt zo te zijn, dat apparaten die 50 Hz gebruiken, niet goed bestand zijn tegen 60 Hz. Daardoor is de levensduur veel korter, soms maar 5 jaar.
Apparaten uit Amerika worden hier veel aangeboden, zo ook uit Azië en omstreken (ook 60Hz).
Voor koelkasten, vaak 110V 60 Hz worden dan ook transformatoren gebruikt, maar het blijft opletten geblazen.
Volgende week wordt het gehele terrein verder schoongemaakt, waarna we het hier en daar wat laten ophogen met diabas(een soort grond). Rondom het zwembad en pooldeck willen we grotere keien laten plaatsen, waardoor het geheel wat natuurlijker oogt. Ook overwegen we op sommige plaatsen wat bijzondere plekjes te creëren, waar men zich kan vermaken met darten, dammen en/of schaken, jeu de boules of om gewoon lekker een BBQ te nuttigen. Op onze site plaatsen we regelmatig foto’s, ook tussen de updates, zodat jullie een goed beeld hebben van het geheel op Sabal Palm 122. Ook onze zwembadbouwer maakt soms foto’s zoals bekend ondertussen.
Genoeg info, we wensen jullie allemaal nog een leuk WK tournooi en dat de beste maar mag winnen.

Een heldere hemel, een stralende zon, een beginnende maanstand en volop sterren kortom groeten vanaf Bonaire.
Liefs Herman en Marga