Update 9 november 2007

Lieve mensen,
Het is alweer een tijdje geleden en jullie hebben gelijk, het vorige berichtje is weer aan vervanging toe.
De tijd vliegt om en voor we het weten, zitten we alweer in de drukke feestmaand december.
De afgelopen tijd hebben we veel regen gehad, geen dagen, maar korte hevige tropische buien. Dit water dat in alle plassen, kieren en gaten blijft zitten, is een mooie broedplaats voor ongedierte. Muggen en kleine stekende vliegjes vieren nu dan ook hun feestje. Deze week zijn ze van het eiland dan ook begonnen om hier een eind aan te maken. Men gaat rond met een spuitkar om alle mogelijke broedhaarden in te spuiten, zodat hier geen extra aanwas meer kan plaatsvinden. Gelukkig zitten wij aan een kant van het eiland waar het nog meevalt, maar als we tegen de schemering uitgaan, dan is het wel even goed smeren van te voren. De kleine prikvliegjes kenden we niet en we dachten dat we een vlooienplaag of zoiets in en rond ons huis hadden. Heel spontaan hebben we toen op een ochtend om 5.30u. ons hele bed met matrassen en al in het zwembad gegooid. Achteraf geen goede actie, want na 5 dagen zijn onze matrassen nog steeds niet droog en waren het dus ook geen vlooien. Weer iets geleerd voor een volgende keer zullen we maar zeggen.
Nog een spontane actie, maar dan door de overheid. Twee weken terug hebben ze hier op het eiland 1500 kilo dynamiet opgeblazen. Op zaterdag begon het en na 5 dagen waren ze van de rotzooi af. Het was dynamiet dat ver over datum was en te gevaarlijk om nog te vervoeren. Ze hebben het nabij het vliegveld tot ontploffing laten komen. Zouden ze alles in één keer ontploffen, dan zou er geen Bonaire meer zijn geweest. Deze actie wordt gewoon gedaan, zonder vooraankondiging. Wij kunnen nu wel zeggen, dat je je een ongeluk schrikt, het leek wel een terroristische aanslag of zoiets en dan 5 dagen lang.
Alle dieren en mensen waren van slag, maar dat is nu ook weer voorbij.

Halloween is hier uitbundig gevierd. Zo waren er overal party’s (lijkt een beetje op een verkleedfeest, carnavalachtige toestanden).
Kinderen lopen verkleed rond en krijgen snoep. Voor de volwassenen (lees meer de Amerikanen) was het een eet- en drinkfeest. Wij hebben hier uit principe niet aan meegedaan. Er zijn hier al zoveel dingen die voor de Amerikanen zijn. Voor ons was het geweldig om erwtensoep te eten met roggebrood en spek, lekker Hollands.
De kok van het restaurant heeft beloofd om in de winterperiode ook af en toe eens stampot te maken en wij (lees meer Marga dan Herman) zullen dan zeker van de partij zijn.

Ook hier hebben we seizoenen, die gelijk lopen aan Nederland. Wij kunnen nu al zeggen, dat het vorige jaar anders was dan dit jaar. 2006 was standaard, dus een normale winter en lente met gelukkig niet te veel regen.
De maanden september en oktober waren heel warm en ook de wind viel meestal weg.
2007 was allemaal meer van hetzelfde, bijna geen wegval van de wind en september en oktober waren niet extreem warm. De buien van de laatste weken zijn wat aan de vroege kant. Dus ook hier zitten wat verschillen, alleen is het hier altijd lekker van temperatuur en ook al regent het, dan is het nog lekker om in die regen te gaan staan, of gewoon een douche te nemen onder de regenpijp.

Vanochtend hebben we een nieuw project bezocht. Ze zijn hier 3 huizen aan het bouwen van piepschuim. Het is een snelle en zeer sterke bouw. Constructie bestaat uit stalen en houten balken. De muren en dak zijn van piepschuim. Het geheel wordt gestuukt en de kap wordt afgewekt met golfplaten die het motief hebben van dakpannen. Het is een bouw die ze in principe in 8 dagen kunnen afronden, ware het niet dat ze dit op Bonaire doen. De bedoeling was om de plaatselijke bouwvakkers op te leiden in een paar dagen, zodat deze mensen de klus (lees 1200 woningen) zouden kunnen realiseren. Dit is helaas niet gelukt. De Nederlandse bouwvakkers werken zich uit de naad van ’s ochtends vroeg totdat het donker wordt. De Bonairiaan kijkt ernaar en loopt van schrik weg om vervolgens pas een paar dagen later weer even langs te komen om hem daarna weer zo snel mogelijk te smeren. De Nederlanders worden gek van deze mentaliteit en hebben het nu dan ook maar opgegeven, want zo werkt het echt niet volgens hen. De Bonairiaan denkt, na deze dag komt er wel weer een dag, waarom iets afmaken in 8 dagen als het ook in 8 weken of 8 maanden kan. Zo houd ik werk en ik hoef me niet in het zweet te jagen voor een blok piepschuim.

Ondertussen zitten wij nog op een eiland en dat wordt iedere keer weer duidelijk. Men spreekt hier wel eens van een “islandfever “ oftewel eilandkoorts. De meeste mensen moeten af en toe even weg. Dat kan zijn voor familiebezoek, zaken of lekker op vakantie. Het geeft je weer even het gevoel van vaste grond, maar ook om dingen te kopen, die je hier niet kan krijgen.
Zo is ondertussen onze TV monteur een reisje naar Curacao rijker, alleen voor ons zonder resultaat.
Voor alle duidelijkheid, onze TV staat daar al sinds eind augustus en we zijn nu weer beland bij het begin.
Wij gaan nu maar weer actie ondernemen en hopen dat er nu wat meer schot in komt. We hebben aangegeven dat we graag de TV terug willen voor Kerst. Wordt vervolgd.

Hier komen de grote cruiseschepen weer binnenvaren, dus het hoogseizoen is begonnen.
Wij maken ons op voor een drukke periode en proberen ondertussen zoveel mogelijk te genieten van de mensen en al wat daar zo bij hoort.

Vanaf ons eigen erve Hövink op Bonaire wensen we jullie heel veel plezier de komende tijd.
Het water van ons zwembad is warm, de zon zit even achter de wolken, de sterren stralen weer voor iedereen.

Liefs van Herman en Marga