Update d.d. 03-04-2006

De vorige keer hadden we het over de container.
We mochten inderdaad de container openen onder een toeziend oog van de douane.
Er komt dan een douane beambte met iemand van het containervervoersbedrijf. Deze maken de container open en dan wordt ook het zegel verbroken. Het uitpakken kan dan beginnen met de douane op kijkafstand.
Ze slepen zelf niet mee, maar maken het zich gemakkelijk en zitten dan maar te kijken naar al die spulletjes die uit de container komen.
Onze container was propvol, dus als eerste viel ons de sjoelbak om de oren en het kerststalletje.
Alles is voor zover wij het nu kunnen beoordelen goed overgekomen.
Het was een hele klus bij een temperatuur van 30 graden (bij het inpakken was het rond het vriespunt).
Ondertussen hebben we de nodige spulletjes eruit gehaald die we hier nu nodig hebben, zoals kleding en administratie.
Ook de crossfiets wordt nu bijna iedere dag gebruikt door Herman en ik wandel in die tijd dat Herman gaat fietsen, dus we zijn weer goed bezig.
Het huis begint steeds meer een thuishaven te worden. Wij kijken nu zelfs al een DVD’tje en dat het liefst in de ruimte waar de katten zijn.
We houden nu ook wat meer tijd over zelfs voor wat klusjes. Alle papierwerk is afgehandeld en de container geleegd.
Het huis in het buitengebied hebben we nog niet kunnen afronden. Wel hebben we die vage Tim bezocht op z’n werk, maar hij had uiteraard het geld niet wat wij nog van hem tegoed hebben.
Ik probeer het volgende week weer, want we hebben nog steeds al zijn sleutels, dus het is oversteken.
We hebben nu ook een postbus geplaatst op ons nieuwe adres Sabal Palm 122. En ja hoor, we hebben hier ook onze eerste post ontvangen, zelfs van de belasting.Even terzijde, we hebben maar 4 dagen gebruik kunnen maken van de nieuwe postbus, want die is ondertussen al gejat door een of andere gek. Tip van de bouwvakkers was dan ook, niet een nieuwe bus te plaatsen tijdens de bouw. Ze waren zo aardig er 1 te maken van hout zolang het nodig is, fijn toch.
Het is een bijzonder idee, dat kaartjes maar ook de container ruim 8000 kilometer aflegt en dan ook nog op het goede adres aankomt.
Met de bouw gaat het prima, ze gaan snel. We zijn er nu wel achter dat ze eerst iets doen en dan achteraf de aanpassingen doorvoeren. Zo ook het gat voor de trap. De offerte moeten we nog binnen krijgen voor de trap, alleen het gat zit er al. We zouden ’s middags komen om het trapgat te bepalen samen met de architect, was niet meer nodig, het gat zat er dus al. Zo ook de trap in het zwembad. Hebben ze compleet anders gedaan dan op tekening, bel je hierover dan zeggen ze “geen probleem, hakken we er wel weer uit en maken het zoals jullie willen”. Zonde, maar ja zo gaat dat hier.
Jullie zomertijd heeft ervoor gezorgd, dat wij voor niks hebben zitten wachten op het landen van een vliegtuig.
We hadden een middag wat tijd over en besloten voordat we naar de bouw gingen even op het strand te wachten totdat een KLM vliegtuig landde, dat is nl. een prachtig gezicht. Alleen waren we, bleek achteraf, veel te laat en hadden we ons vergist in het uur vooruit of terug zetten van de klok (altijd weer nadenken).
Het hoogseizoen loopt hier ten einde, het toerisme wordt al iets minder en ook minder cruiseschepen varen Kralendijk binnen.
Eind april gaat hier het laagseizoen in. Wel is het hier ook lente en wordt dat ook zo aangeduid. Voor mensen die niet tegen warmte kunnen is dit perfect vol te houden. De ochtenden en avonden zijn geweldig en overdag is het met de koelere wind ook prima te doen.
Op 1 april was Herman jarig, veel telefoon gehad vanuit Nederland. Dat goedkope nummer schijnt inderdaad te werken. Het kost maar 0,09 eurocent per minuut. Als wij van hieruit bellen is dat 0,65/0,70 eurocent per minuut.
Als verjaardagscadeau had ik hem een kaartje gekocht voor een optreden van de Dijk. De Dijk heeft hier namelijk op 1 april een concert gegeven op Bongo's beach, ja gewoon op het strand.
Vanaf 21.00 uur konden we naar “binnen”.
Podium gemaakt midden op het strand met daar tegenover van een paar planken en wat lichtje een bar gemaakt.
Het was een bijzondere ervaring met de voeten in het zand onder de palmbomen en de zee als een zwart gat naast je met wel duizenden sterren en dan een optreden van de Dijk. Ze waren naar mijn mening supergoed.
Instrumentaal was het af en ook de teksten vind ik ijzersterk. We hebben genoten van een intieme avond, want zo kun je dat wel stellen, de band staat gewoon tussen de mensen.
Er waren veel Macamba’s (dat zijn Nederlanders die Bonairiaan zijn, immigranten dus) aanwezig.
Er kwam zelfs een man naar Herman toe om te vragen of wij onze andere kavel niet willen verkopen.
Het blijkt toch wel weer dat dit eiland eigenlijk gewoon een dorp is.
Genoeg gekletst. We wensen iedereen nog een fijne dag en tot een volgende update.

Alles is anders, maar de zon, maan en sterren zijn bij jullie hetzelfde, alleen wij zien ze vaker.
Lieve groeten van ons beide aan jullie.