Update maart 2008

Lieve mensen,
Wat is nu het Bonairiaanse gedrag in onze ogen. Je begint altijd met de mededeling dat je het niet weet, dat je het niet kan vinden. Daarna kijk je gewoon de mensen aan en blijft staan, vooral niet in beweging komen of iets bedenken. Maak afspraken, maar kom niet opdagen of veel later. Zeg dat je terugbelt, om dat vervolgens nooit te doen, je bent niet gek want dan kost het je geld. Wij vragen ons wel eens af, wie van ons heeft nu voldoening. Wij Hollanders, omdat we denken het allemaal beter te kunnen of de Bonairiaan, die gewoon zijn geld int om het vervolgens uit te geven om te leven. Wij maken ons overal druk om, hun worden niet ziek van stress. Wij hebben hier geen mening over, maar blijven ons verwonderen over de mensen in het algemeen.

Diverse talen en spraakverwarringen maken het soms komisch. Zo heeft Marga een schroevendraaier “screwer” genoemd, dit tot ontsteltenis van de klusjesman. Hij dacht dat ze hem uitschold, dus hij zei ook “screw you too”. Toen begreep Marga het pas. Dat er een aanvraag binnenkomt voor HOI en dat Herman dan doodleuk zegt, dat de mensen het mobieltje ook willen huren. Hij dacht dat het om de telefoon ging, terwijl de mensen het hadden over het HOI mobiel, onze pick-up. Engels-Spaans-Papiamento en Nederlands, het loopt soms allemaal door elkaar, we leven hier in een multiculturele samenleving.
Dat Bonairianen bijgelovig zijn. Oudejaarsdag leggen ze een 10.000 klapper neer bij huizen of grote gebouwen. Om 12.00 uur ’s middags laten ze dat afgaan, dit om de boze geesten weg te jagen voor het komende jaar. Zet je een kerstboom, dan moet je dat 7 jaren achter elkaar doen anders brengt het ongeluk. Als je iemand aan het schrikken maakt, omdat hij je niet heeft horen aankomen, dan krijgt diegene suikerziekte.

Realiteit. Wat op dit moment geen bijgeloof is, maar realiteit, is dat er op Bonaire geen IC is in het ziekenhuis, maar ook niet op Curacao. Normaal gaan hier de ernstige gevallen direct naar Curacao, gewoon omdat Bonaire voor deze mensen niets kan doen. Nu zit de IC van de ziekenhuizen in Curacao ook al langere tijd overvol en hebben ze besloten niemand meer toe te laten die van een ander eiland komt.

Dat Marga een afspraak heeft gemaakt bij de tandarts om een wortel uit haar kaak te laten halen, maar deze afspraak gewoon niet doorgaat, omdat de arts geen hechtingen heeft. Je voor zo’n ingreep al een dag van te voren moet beginnen met het slikken van medicijnen, omdat je geen complicaties mag krijgen. Dat het misschien over een aantal weken wel kan, dan heeft hij misschien weer hechtingen.

Dat begin februari onze lieve kat Felix is overleden. Dat wij gelukkig bij hem waren de laatste minuten van zijn leventje. Dat begraven hier wel even iets anders is. Je zet niet zomaar een schop in de grond. Je kan hier met dit klimaat ook niet lang wachten, maar hebben wij toch een mooi plekje voor hem gevonden.

Dat er op het eiland een klas is waar 70% van de leerlingen zwanger is. Het zijn meiden van 13 - 14 jaar.
Tienermoeders noemen ze deze meisjes, wij vinden het gewoon zielig en jammer. Ze hopen dan, dat de vader voor hen zal zorgen, maar dat komt maar zelden voor. Ze worden dan onder toezicht geplaatst, als ze geluk hebben en krijgen dan 750 gulden per maand en mogen hun opleiding afmaken. Daarna moeten ze het zelf rooien.

Dat hier een “bysite” geen medische term of enge ziekte is, maar gewoon een extra vrouw of vrouwen erbij.
Niemand kijkt hier dan ook van op als iemand het daar over heeft.

Dat op dit moment aids onder de ouderen hoogtij viert en dat dit de meest voorkomende ziekte is.
Dat hier eigenlijk niet over gesproken mag worden, want dat doe je dan niet, dat hoort niet.

Dat we zijn begonnen met het schilderen van onze woning, dat is op zich al een uitdaging tegen wind en zon.
De verf vliegt je van de kwast of droogt op aan de kwast.

Dat Marga haar baan heeft opgezegd (eind april) en eerst vakantie gaat nemen.

Dat Herman zich op maakt voor zijn bijzondere verjaardag.

Vanaf deze kant van de aarde, waar het ook nog steeds mooi en aangenaam weer is, wensen we iedereen het allerbeste toe.

De maan, sterren, wolken maar ook de zon zijn hier altijd, Wij sturen jullie nu wat warmte en een grote zonnestraal.

Liefs van Herman en Marga oet Bonaire.