Een mijlpaal.

Lieve mensen,
Zoals beloofd zullen we een korte tekst wijden aan de afgelopen dag(en).
Het is tegenwoordig echt een mijlpaal (zoals vader Tenhagen zegt) om 25 jaar bij elkaar te zijn.
Voor ons was gisteren, 12 augustus, dan ook die mijlpaal.
Wij hebben hier toch wel bewust bij stilgestaan.
Maandag hadden we een echte rustdag gepland. ’s Ochtends naar Sorobon. De zee, wind, zand en zon zorgt voor een aangenaam sfeertje. Het was een relaxed dagje waarvan je achteraf altijd zegt, dat je zoiets vaker moet gaan doen. Gisteren was het dan echt zover.
Onze dag begon met een heerlijk ontbijt op een geweldige locatie aan de zee. Geen haast, dus alle tijd om gewoon nog even te blijven en nog een kop koffie te drinken.
Thuis aangekomen wisten onze gasten dat we iets te vieren hadden, maar alleen nog niet wat precies. Na wat heen en weer gebabbel hebben we onze trouwkleding uit de doos gehaald en nogmaals aangetrokken (ja, het past nog steeds prima). Wel weer een raar gevoel om dit weer even aan te hebben. Na 5 minuten was alles alweer doorweekt, want voor de tropen is een pak en trouwjurk toch echt te warm.
Hierna kwamen de gasten met een mooie taart aanzetten, die we ons ook weer goed hebben laten smaken. Na een stroomstoring en wat mailtjes en telefoontjes hebben we ’s avonds genoten van een heerlijke maaltijd. Al met al hebben we samen genoten en hebben de trouwdag nogmaals de revue laten passeren.
Conclusie: Wat gaat de tijd snel, naarmate je ouder wordt lijkt het ook steeds sneller voorbij te vliegen. Via deze weg willen we iedereen bedanken voor alle attenties, die we hebben mogen ontvangen en we zullen er t.z.t. ook persoonlijk even op terugkomen.

Liefs vanaf een warm en zwoel Bonaire.
Herman en Marga
PS
Dank Frederiek, Ingrid, Paul, Astrid en Edwin, voor de leuke reacties op onze vorige update.