Update 6 juni 2006
Door: Herman en Marga
Blijf op de hoogte en volg Herman en Marga
07 Juni 2006 | Nederland, Amsterdam
Als eerste geven we hierbij nogmaals onze adresgegevens e.d., daar hier nog steeds wat verwarring over is.
Sabal Palm 122
Bonaire
Nederlandse Antillen
Telefoonnummer 0900 8392 kies 1 dan 005997866455 (goedkoop nummer vanuit Nederland plusminus 9 eurocent per min.)
Zo en nu kan het WK losbarsten, zoals jullie zeggen. Hier is dat niet aan de orde.
Het WK wordt hier zeker gevolgd, maar zal voor ons heel anders zijn dan bij jullie in Nederland. Aangezien wij geen kabelaansluiting hebben zijn we genoodzaakt om buiten de deur de wedstrijden te volgen. Hiervoor moeten we de kroeg in, nou ja dat moet dan maar. Maar om nu ‘s ochtend om 9 uur (tijdsverschil van 6 uur) al aan het bier te zitten is misschien een beetje veel van het geode, al lijkt dit Herman niet te deren. We wensen jullie allemaal heel veel kijk- en voetbalplezier toe en hopen natuurlijk ook dat Nederland wereldkampioen zal worden. Een herhaling van het draaiboek van EK 1988 zou toch prachtig zijn, dus ook weer “die Mannschaft” uitschakelen in de ½ finale.
Met onze tijdelijke huisvesting wil het ook de verkeerde kant opgaan. De huiseigenaar heeft nu besloten, dat wij er eind van deze week uit moeten, als wij het nieuwe bedrag niet willen betalen. Op dit moment hebben wij de huurcommissie ingeschakeld en we zoeken nu naar een oplossing. Allemaal heel vervelend en was niet nodig geweest, dit kost ons veel tijd en energie.
Met de bouw gaat het heel goed en de jongens willen meewerken om ons daar zo snel mogelijk in te krijgen. De tegels zitten erin en ze beginnen nu te voegen.
Vandaag hebben we een bezoekje mogen brengen aan het bedrijf van de aannemer.
Wat ne pröttel ! Ongelooflijk wat een rotzooi aldaar, al net zo als op de bouwplaats van onze woning. Daar laten ze ter plekke alle resten vallen tijdens metsel-, zaag- en pleisterwerk. Je struikelt over van alles en nog wat, maar het stoort hun geen moment. We hebben nu best veel gezien hier op het eiland, maar dit was weer een nieuwe waarneming. We krijgen steeds meer bewondering voor de bouwvakkers. Ze moeten werken met materiaal, waar eigenlijk niet mee te werken valt. Ook zijn ze heel creatief met het bedenken van stellages en manieren om dingen voor elkaar te krijgen. Een Arbo dienst of iets dergelijks hebben ze hier nog nooit van gehoord. Ze staan gewoon op een paar hoog opgestapelde emmers te werken. Een plank met een gat op een stellage is hun steiger, niets zit vast hoor. Moeten ze veel tegels snijden, dan krijgen ze een grote slijpmachine van de baas, alleen die machine loopt scheef, dus zit er weer iemand de hele dag met een klein slijptolletje tegels te werken aan die tegels. Een touw met een emmer eraan is ook een manier om cement boven te krijgen. Het is echt terug in de tijd, zeg maar de jaren 60 in Nederland. Herman heeft ze nog een tip gegeven. Als je iets hebt betegeld, zet het dan af met lint of balkens, zodat mensen er niet zomaar overheen kunnen lopen. En ja hoor, ze gebruiken dit nu iedere avond. Toch nog iets goeds meegegeven, waar hun ook iets aan hebben.
We komen terug bij de werkplaats van de aannemer. Het buitengebeuren is drie keer niks. Maar binnen lopen een paar vakmensen, die precies weten hoe iets moet gebeuren. Een kleine Peruaan loopt ons te vertellen over zijn kozijnen en ramen en deuren, die hij voor ons maakt. Zo vol liefde over materiaal en hoe het allemaal werkt, dan krijg je toch een hele andere kijk op de dingen. Hij is nog echt trots op zijn product en dat mag ook, want we hebben nu gezien, dat we hele mooie deuren en ramen krijgen van een goede kwaliteit hout. Hij gaat ook voor ons de keuken, de trap en het badmeubel maken. Dus dat wordt nog een hele klus voor die man. Er zijn hier geen luxe bouwmarkten, waar je alle dingen kant en klaar kan kopen, dus alles wordt gewoon op maat gemaakt door de timmerman.
De kleuren voor het huis zijn uitgezocht, dus het schilderwerk kan ook beginnen. Als dat klaar is, komen de kozijnen en deuren erin, dat werkt net iets anders van in Nederland.
Al met al is er nog een hele weg te gaan. Volgende keer krijgen jullie weer wat eiland informatie, maar de vraag naar onze bouw komt eigenlijk altijd bij iedereen voor, dus vandaar een soort van bouw-update.
Wij wensen jullie allemaal een fijne en gezonde tijd en tot een volgende update.
De zon zit achter de wolken, het is 30 graden en ‘s nachts zien we nu een halve maan.
Lieve groeten van Herman en Marga
-
12 Juni 2006 - 07:01
Erik:
Bij een wedstrijd van Oranje hoort bier, heeft Herman helemaal gelijk in. Past toch ook bij stijl van eiland. Wat bouw controle betreft, Fred is al aan het oefenen met een opblaasboot op de Berkel, eind augustus vertrekt hij uit Eibergen om via de Berkel, de Ijssel, de Rijn en de Maas naar Bonaire te vertrekken.
Helaas is het anders dan in 88, want eerste wedstrijd heeft Oranje gewonnen. -
12 Juni 2006 - 09:10
Astrid:
Hoi lieve Marga en Herman
Jullie slechte voorgevoelens over de verhuurder blijken dus helaas toch waarheid te worden. En, waar wonen jullie nu, of zit je toch nog in zijn huis? Weet je inmiddels al van de huurcommissie wat jullie rechten zijn? Heel erg vervelend dat jullie telkens pech hebben wat dat betreft en dat je je daarover machteloos en gefrustreerd voelt kan ik me heel goed voorstellen. Ik wens jullie veel succes in de strijd en hoop dat jullie snel in je eigen huis kunnen trekken!
Tot gauw. -
12 Juni 2006 - 17:52
Annelies:
toi,toi,toi
sterkte met die lui.
Ja je hebt nu eenmaal rare apostelen lopen / noem hem een "gebakje" misschien helpt dat!
hier was het gisteren volle maan !
Han heb ik maar laten gaan ....(voetbal)
gelijk met de kinderen naar bed..........
herman je weet wel
Dat is voetbal en komt niet zo vaak voor.
veel liefs en tot mails
xxx
-
13 Juni 2006 - 19:51
Linda TTB:
Hoi daar.
Die huisvesting gaat niet echt voorspoedig hè. Leuk om jullie berichtjes te lezen. Hier is het nu ook 30 graden, geen prettige warmte met zo'n dikke zwangere buik. Het moet hier weer in extremen gaan. Verder hier alles prima. Richard in de tuin aan het werk, begint na drie jaar ook een beetje fatsoenlijk te worden. Hopelijk kunnen jullie daar ook aan gaan werken binnen afzienbare tijd. -
13 Juni 2006 - 21:06
Astrid En Edwin:
Ha Bikkels,
Het is toch wat met jullie onderkomen. Je moet maar zo denken het kan alleen maar beter worden... toch?Als straks jullie eigen paleis klaar is hoop ik dat jullie dit geklooi achter jullie kunnen laten en eindelijk lekker kunnen gaan genieten!!! Het blijft trouwens leuk om jullie belevenissen aldaar te lezen.Hartelijke groeten Astrid en Edwin Vogt
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley