Update 27 augustus 2007

Lieve mensen,
Ondertussen zijn de meeste mensen weer aan het werk en de kinderen weer naar school.
Het normale leven keert terug in Nederland.
Hier op Bonaire gaan de kinderen ook weer naar school, maar de echte vakantie is hier pas met Kerst en Oud en Nieuw. Dan ligt Bonaire voor de helft stil.
De tijd gaat zo snel, het lijkt echt of hier de dagen en weken korter zijn.
Even een terugblik op de afgelopen tijd.

We hebben voor het eerst gasten gehad met een kindje van bijna 2 jaar. Voor ons en hen een hele belevenis.
Voor hen was het de eerste keer met z’n drieën op vakantie en dan ook al meteen zover van huis.
Voor ons was het spannend om te kijken of ons huis ook kindvriendelijk zou zijn.
Alles is super verlopen en het kindje had al heel snel in de gaten dat het zwembad toch zijn grote vriend was.
Aan het eind van de periode hebben we gekeken of er al zwemvliesjes tussen zijn teentjes groeide.
Volgens de moeder was er eindelijk weer eens tijd voor vader en zoon, dit schijnt in Nederland er nogal eens bij in te schieten.
Na het maken van een mooi kunstwerk hebben we de gasten weer uitgezwaaid en een dikke kus gehad van het lieve mannetje.

De gasten daarna hebben ook genoten en gaven ons een mooie spreuk mee.
Droom niet je leven, maar leef je droom.
Na een paradijselijke vakantie (zoals ze dat zelf omschreven) hebben we hen ook weer uitgezwaaid.

Alles komt weer tot rust, zo ook de natuur. De Hurricane Dean is hier langs getrokken. Het orkaanseizoen begint hier op 1 juni. Normaal gesproken hebben de benedenwindse eiland hier geen last van. De laatste keer dat hier een orkaan heeft huisgehouden was 1997-1998. Dean kreeg toch nog een zodanige omvang, dat er wel voorzorgsmaatregelen genomen moesten worden. Hij is gelukkig langs ons heen getrokken en heeft alleen veel water achtergelaten. Stroomuitval was dan ook weer het geval. Om 23.00 uur viel de stroom uit en de volgende ochtend was er weer stroom om 5.30 uur. Gelukkig is alles goed verlopen en zijn we er ook dit keer weer goed vanaf gekomen. Wel handig dat het water van ons zwembad mooi was gestegen, dat zegt genoeg over de hoeveelheid water dat we hebben gehad.

Dinsdags wordt hier altijd het vuilnis opgehaald. Alles mag hier in één container. Papier, verf, glas, noem maar op. Normaal komt de vuilniswagen hier rond een uur of 10 in de ochtend. Door storingen aan de machine waren de heren hier pas om 21.00 uur. Herman en ik hadden bedacht, dat het leuk zou zijn om de mannen een biertje aan te bieden. Nou dat was een waar succes. Ze hadden inderdaad pech met de machine en waren al sinds 06.00 uur in touw. Met een dikke pakkerd werd het dan ook in dank aangenomen. Ja, dat zijn van die momenten...

De afgelopen week heeft Marga 4 sollicitatiegesprekken gehad met schoonmaaksters voor haar werk.
Uiteindelijk is er één overgebleven. De eerste is na 4 uur niet meer komen opdagen, nooit meer iets van gehoord. De tweede, een jong meisje met 2 kinderen, had geen enkele ervaring en wist echt niet waar ze mee bezig was. Ze was ook van zo’n omvang, dat alles vanaf een stoel moest worden gedaan. De derde was 60 jaar en had eervol ontslag gekregen bij de “gemeente”, we noemen het maar even zo. Op de vraag waarom ze nog zou willen schoonmaken was haar antwoord: ”Als ik wil leven moet ik hier werken. Ze kreeg 370 gulden per maand, haar huur was al 300 gulden en water en stroom 110 gulden. Geld om van te leven en dan hebben we het over eten, was er dus niet. Je moet hier echt werken om te kunnen leven ook al ben je 60 jaar. Helaas voor haar is het niets geworden. Ze kon het niet volhouden. Gelukkig hebben we er nog één kunnen vinden, die voor 12 uur in de week zou willen werken en dan bedoelen we ook werken.

Onze pick-up kreeg de laatste tijd steeds meer last van uitval, dus waren we al een tijdje op zoek naar iets anders. Dat valt op dit eiland niet mee. Als er al een keer een pick-up wordt aangeboden, ben je altijd te laat.
En hier geldt, wie het eerst betaalt, krijgt hem. Herman had er 2 zien staan bij een garage. Bij navraag was er nog maar één over.
De volgende dag meteen een proefrit gemaakt en tot onderhandeling overgegaan. Onze oude pick-up werd meer dood dan levend verklaard. Er waren gebreken, die we eigenlijk wel wisten, maar je hoopt altijd, dat het nog wel mee zal vallen. Roest is hier de grootste boosdoener, maar ook dat wisten we ondertussen al.
Herman heeft uiteindelijk de koop rond weten te maken en heeft er een mooie plastic bak voor de laadbak weten uit te slepen. Dit is een binnenbak voor de laadbak van een pick-up. Deze bak beschermt enigszins de buitenbak tegen roestvorming. Aangezien we veel gasten hebben, die de pick-up willen huren bij het appartement voor eventueel duiken, is dit een goede investering lijkt ons.
We gaan nu maar eerst eens proefrijden, want zoals jullie kunnen zien op de foto is het best een grote auto.

Zo dit is in het kort wat ons de laatste tijd zoals heeft bezig gehouden.
Wij hopen dat jullie het nog steeds leuk vinden om af en toe iets van ons te horen, zo niet laat het ons dan weten, dan halen we jullie uit onze lijst.

Wij hebben net weer genoten van een prachtige zonsondergang en genieten nu weer van een prachtige maan die weer samen met miljoenen sterren staat te schitteren aan de hemel.

De zon is hier een constante factor, maar de maan en de sterren, ze zijn er weer voor jullie en voor ons.

Heel veel liefs vanaf een mooi Bonaire
Herman en Marga